نام انشتین در جهان به مثابه ی
هوش فراوان و استعداد و نبوغ است. درست است که همه ی ما فیزیکدان نیستیم
اما می توانیم از شیوه ی زندگی اش برای رسیدن به موفقیت درس های بسیاری
بگیریم.
از مواجهه با ترس ها نترس!
او حتی در نوجوانی از به چالش
کشیدن نظرات و عقاید اطرافیانش ابایی نداشت. از روش تدریس رایج در مدارس آن
زمان راضی نبود. او در یادگیری به تفکر انتقادی در برابر حفظ بی چون و
چرای مطالب کتاب ها معتقد بود. اگر قرار بود هر بار که کسی کارهایش را به
باد انتقاد می گرفت عقب نشینی کند و دست از تلاش بکشد هیچ وقت به موفقیت
نمی رسید. برخی از نظریه های او به سرعت و سهولت در مجامع علمی پذیرفته نشد
اما او از پا ننشست، ادامه داد و سرانجام توانست نگاه بشریت را به جهان
هستی دگرش بخشد.
زیاد جدی نگیر!
زمانی که انشتین در آمریکا به
شهرت رسید اغلب مردم او را در خیابان می شناختند و درباره ی نظریه هایش او
را سؤال پیچ می کردند. ولی او با لطافت طبع خاص خودش می خندید و می گفت همه
من را با پروفسور انشتین اشتباه می گیرند. با توجه به نوع کاری که انجام
می داد(فعالیت عمیق فکری) هیچ کس انتظار شخصیتی شوخ در کسی که با نظریاتش
جهان را به لرزه درآورد ندارد. اما تلاش برای نیل به پیروزی کاری نیست که
جدیتی همیشگی بطلبد. اندکی شوخ طبعی و شادی در دراز مدت ضامن سلامتی است.
اگر انشتین در تمام مدت کار و فعالیتش جدی و عبوس بود، با کاری که او انجام
می داد و مباحث عمیقی که درگیرش شده بود مطمئناً به عرصه جنون می رسید.
گاهی فقط تظاهر کن که مشغول فعالیتی!
مانند بقیه افراد انشتین هم
گاهی حس و حوصله کار نداشت او هم به مرخصی می رفت. اما موفقیت و حجم عظیم
یافته های او نشان می دهد که علی رغم آن که گاهی از کار دست می کشید اما
هیچ گاه مسیرش را گم نکرد و دست از تلاش نکشید. او به خوبی می دانست که
احساسات و عواطف تکیه گاهی مطمئن برای اهداف و آرزوهای بزرگ هستند.
انتقاد پذیر باش!
مثل همه ی بزرگان می دانست که
ممکن نیست همه با عقاید و نظراتش موافق باشند و البته لزومی بر جلب
موافقتشان نمی دید. اما این بازخوردها را چالش هایی در ادامه ی راهش می
انگاشت و سعی می کرد سخت‌تر کار کند تا به آن ها ثابت شود که اشتباه می
کنند و او درست می گوید. تلاش برای جلب رضایت و اعتماد منتقدین تنها اتلاف
وقت وانرژی است که می توانی از آن برای پیشبرد کارت فارغ از نظرات و عقاید
دیگران استفاده کنی.
